دوره 18، شماره 3 - ( 1397 )                   جلد 18 شماره 3 صفحات 220-207 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ganjidoust H. Statistical analysis of simultaneous removal of salinity and organic loading from wastewater using phytoremediation process. MCEJ 2018; 18 (3) :207-220
URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-13106-fa.html
کلهر حسین، گنجی دوست حسین، آیتی بیتا. تحلیل آماری حذف همزمان شوری و بارآلی توسط فرآیند گیاه‌پالایی. مهندسی عمران مدرس. 1397; 18 (3) :207-220

URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-13106-fa.html


1- دانشگاه تربیت مدرس
چکیده:   (3608 مشاهده)
در این تحقیق عملکرد گیاه وتیور Chrysopogon zizanioides و نخل مرداب Cyperus alternifolius در حذف همزمان شوری و بارآلی با پنج کیفیت فاضلاب مختلف با شوری به ترتیب (dS/m 0، 5/2، 5، 5/7 و 10)، COD به ترتیب (mg/L 0، 75، 150، 225 و 300) و آب خالص به عنوان شاهد بررسی شد. نتایج نشان داد که هر دو گیاه در راکتورهای با شوری کمتر عملکرد بهتری به لحاظ رشد و حذف شوری و بارآلی از خود نشان دادند. نشانه‌های مسمومیت شوری شامل سوختگی و پلاسیدگی در برگ‌ها در گیاه‌های وتیور و نخل مرداب به ترتیب در شوری بالاتر از dS/m 5/7 و 5 مشاهده شد. میزان کاهش شوری در تیمارهای مختلف برای گیاه وتیور، متفاوت و از 53 الی 4 درصد متغیر بود. میزان کاهش بار آلی نیز در تیمارهای گوناگون از 60 الی 12 درصد مشاهده شد. برای گیاه نخل مرداب میزان کاهش شوری و بار آلی در تیمارهای مختلف به ترتیب از 29 الی 1 درصد و 49 الی 5 درصد متغیر بود. آزمون مقایسه T مستقل نشان داد که افزایش شوری بر مشخصه‌های مورفولوژیک هر دو گیاه در بازه اطمینان 95 درصد به صورت معنی‌داری تاثیر گذار است. همچنین برازش رگرسیون تعمیم یافته نشان داد که وجود بارآلی روی مشخصات مورفولوژیکی گیاهان تاثیر قابل توجهی ندارد و تنها میزان شوری فاضلاب کنترل کننده مشخصات رشدی گیاه می‌باشد.
متن کامل [PDF 1069 kb]   (4494 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله اصلی | موضوع مقاله: زلزله
دریافت: 1394/2/21 | پذیرش: 1395/3/19 | انتشار: 1397/6/24

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.