دوره 17، شماره 1 - ( 1396 )                   جلد 17 شماره 1 صفحات 27-13 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

1 1, F A. Comparision of stress variables performance in predicting the shear strength of unsaturated soils. MCEJ 2017; 17 (1) :13-27
URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-1178-fa.html
باقریه دکتر علی رضا، فارسی جانی علی، فرپور رضا. مقایسه عملکرد متغیر های تنش در بیان مقاومت برشی خاک های غیر اشباع. مهندسی عمران مدرس. 1396; 17 (1) :13-27

URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-1178-fa.html


1- دانشگاه ملایر
2- دانشگاه محقق اردبیلی
چکیده:   (7986 مشاهده)
مقاومت برشی ازجمله موارد مهم و اساسی جهت تعیین رفتار مکانیکی خاک ها می باشد. در مورد مقاومت برشی خاک های غیر اشباع، بین محققین اختلاف نظر هایی وجود دارد. در این میان دو روش برای تعیین مقاومت برشی خاک های غیر اشباع ارائه شده است. در یکی از روش ها مقاومت برشی خاک با استفاده دو متغیر مستقل تنش مانند تنش خالص و مکش توصیف می گردد؛ در این روش پارامتر های مقاومتی در حالتهای اشباع و غیر اشباع با یکدیگر متفاوت و مستقل از یکدیگر می باشند؛ به عبارت دیگر به محض ایجاد مکش در خاک، زاویه اصطکاک داخلی و چسبندگی اشباع اعتبار خود را از دست می دهند. متقابلاً در دیدگاه مبتنی بر تنش مؤثر، اثرات تنش خالص و مکش در تنش مؤثر ادغام می گردد و پارامتر های مقاومت برشی مستقل از مکش در نظر گرفته می شوند. در این تحقیق با انجام آزمایش های برش مستقیم غیر اشباع و جمع آوری داده های محققین دیگر در این زمینه، مقایسه ای بین روشهای تعیین مقاومت برشی خاک در حالت غیر اشباع انجام گردیده و مزایا و معایب آنها مورد بررسی قرار گرفته شده است. نتایج حاکی از مزیت های استفاده از تنش مؤثر در ساده سازی پیش بینی مقاومت برشی خاک های غیراشباع است و در همین حالت همان پارامترهای مقاومت برشی اشباع برای حالت غیر اشباع نیز قابل تعمیم است.
متن کامل [PDF 2418 kb]   (3317 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله اصلی | موضوع مقاله: خاک و پی
دریافت: 1394/4/14 | پذیرش: 1395/1/28 | انتشار: 1396/3/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.