دوره 16، شماره 1 - ( 1395 )                   جلد 16 شماره 1 صفحات 218-209 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Study of Interfacial Bond between Aggregate and Cement paste in Concrete. MCEJ 2016; 16 (1) :209-218
URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-11223-fa.html
شریفی جواد، نیکودل محمدرضا، یزدانی محمود. بررسی آزمایشگاهی پیوستگی بین خمیر سیمان و سنگدانه در بتن. مهندسی عمران مدرس. 1395; 16 (1) :209-218

URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-11223-fa.html


1- دانشگاه تربیت مدرس
چکیده:   (4827 مشاهده)
پیوستگی بین سنگدانه‌ و خمیر سیمان از پارامترهای مهمی است که بر مقاومت بتن تاثیر می‌گذارد. نحوه اتصال سنگدانه به خمیر سیمان متاثر از نوع و خواص سنگدانه است که بررسی آن از اهداف این تحقیق می‌باشد. در این تحقیق به منظور بررسی پیوستگی بین خمیر سیمان و سنگدانه، آزمایشی ساده‌ای طراحی و مقاومت پیوستگی بین خمیر سیمان و سنگدانه برای چند نوع سنگدانه تعیین شده است. سنگدانه‌ها‌ی انتخاب شده با خواص فیزیکی و مکانیکی متفاوت بوده که از معادن قرضه مختلف گردآوری شده و جهت ساخت بتن مورد استفاده قرار گرفته است. در ادامه نیز خواص این سنگدانه‌ها تعیین و پس از خرد کردن و تبدیل به شن و ماسه، بر اساس استاندارد‌های موجود بتن تهیه شده و مقاومت بتن ساخته شده با پارامتر‌های مقاومت فصل مشترک مقایسه شده است. نتایج بررسی نشان داد که خواص مقاومتی بتن ساخته شده از سنگدانه‌ها، ارتباط نزدیکی با مقاومت پیوستگی فصل مشترک که با روش پیشنهادی اندازه‌گیری شده است، دارد. همچنین نتایج نشان داد که سنگدانه دولومیتی بیشترین مقاومت سطح اتصال و سنگدانه دیوریت و لوماشل کمترین مقاومت ناحیه اتصال دارند، که این مهم به طور زیادی توسط کانی‌شناسی، شکل و خواص سطحی سنگدانه‌ها و همچنین خواص سیمان کنترل می‌شود. همچنین نتایج نشان داد که مقاومت سنگدانه‌ها نقش زیادی در مقاومت سطح اتصال دارند که این نقش در سن بالای بتن مشهودتر می‌باشد.
متن کامل [PDF 767 kb]   (5595 دریافت)    
نوع مقاله: طرح پژوهشی | موضوع مقاله: سازه
دریافت: 1393/11/28 | پذیرش: 1394/8/13 | انتشار: 1395/1/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.