دوره 12، شماره 4 - ( 1391 )                   جلد 12 شماره 4 صفحات 25-11 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Parsaeian S P, Hosseini Hashemi , B, Sarvghad Moghadam A. Inelastic Displacement Ratios for Structures on Firm Soil Sites Subjected to Iran Earthquakes Records. MCEJ 2012; 12 (4) :11-25
URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-10572-fa.html
پارسائیان سیدمهدی، حسینی‌هاشمی بهرخ، سروقد مقدم عبدالرضا. نسبت بیشینه تغییر مکان غیرالاستیک به الاستیک سازه‌های روی خاک سخت با استفاده از رکوردهای زلزله‌های ایران. مهندسی عمران مدرس. 1391; 12 (4) :11-25

URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-10572-fa.html


1- پژوهشگاه زلزله شناسی
چکیده:   (10348 مشاهده)
 در این مقاله، نتایج مربوط به مطالعه آماری روی نسبت بیشینه تغییر مکان غیرالاستیک به الاستیک برای تخمین بیشینه ی تغییر مکان غیرالاستیک سازه از روی بیشینه تغییر مکان الاستیک با استفاده از رکوردهای زلزله های ایران ارائه شده است. این نسبت ها برای سامانه های یک درجه آزاد با مدل رفتاری الاستوپلاستیک کامل و ضرایب کاهش مقاومت گوناگون تحت تأثیر تعداد زیادی از رکوردهای زلزله به دست آمده است. این بررسی بر پایه ی 204 شتاب نگاشت ثبت شده روی خاک سخت، حین زلزله های مختلف ایران انجام شده است. سه نوع خاک یک، دو و سه بر اساس نسبت طیفی H/V در نظر گرفته شده است. اثر زمان تناوب، مقدار ضریب کاهش مقاومت، شرایط خاک، بزرگی زلزله و فاصله تا کانون زلزله روی نسبت بیشینه ی تغییر مکان غیرالاستیک به الاستیک، ارزیابی و بحث شده است. نسبت بیشینه ی تغییر مکان غیرالاستیک به الاستیک مرتبط با مقادیر میانگین به همراه پراکندگی نتایج ارائه شده است. سرانجام، با استفاده از تحلیل رگرسیون غیرخطی، رابطه ساده ای بر پایه ی نتایج میانگین به دست آمده است که براساس این رابطه، از روی بیشینه تغییر مکان الاستیک می توان بیشینه تغییر مکان غیرالاستیک برای سازه های روی خاک سخت را تخمین زد.
متن کامل [PDF 2247 kb]   (5377 دریافت)    

دریافت: 1389/10/20 | پذیرش: 1390/12/20 | انتشار: 1391/12/19

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.